Będąc w sytuacji odosobnienia, w ciemnym pomieszczeniu mamy możliwość kontemplacji i poznania samego siebie jak i odnalezienia wewnętrznej relacji z własnym „Ja“. W pomieszczeniach codziennego użytku, które zostały maksymalnie wyciemnione i przekształcone w prosty aparat fotograficzny umieściłem kobietę i mężczyznę. Długi czas naświetlania umożliwił mi rejestrację projekcji wpadającej przez otwór o średnicy ok. 7 mm. Na zdjęciach i w części multimedialnej widzimy „zewnętrze” otoczenia oraz fragmenty wnętrza poszczególnych pomieszczeń będących w relacji z osobami znajdującymi się we wnętrzu mojej camery obscury. Moja „Camera Obscura“ to dialog mentalny opierający się na scenie intymnej.
Łukasz Trzosek
